Popularność imbiru lekarskiego nie maleje, jego zastosowanie jest bowiem wszechstronne. Używa się go nie tylko w kulinariach – w formie suszonej, surowej czy kandyzowanej, ale również w ziołolecznictwie i do wyrobu kosmetyków. Znany był już ponad trzy tysiące lat temu, początkowo jedynie w Chinach. Do Europy przybył wraz z Fenicjanami, którzy używali go jako środka płatniczego. Obecnie występuje jedynie jako roślina uprawna, nierosnąca dziko. O jego wartości odżywczej, zastosowaniu w kuchni, przechowywaniu oraz domowej uprawie – przeczytasz w artykule.

Imbir – zastosowanie w kuchni

Nie da się ukryć, że to kulinarne możliwości imbiru są najważniejsze dla wszystkich miłośników gotowania. Zwłaszcza tych, którzy w poszukiwaniu niebanalnych smaków wyruszają w rejony specjałów bardziej egzotycznych. Intensywny aromat świeżego imbiru sprawia, że jest on często wykorzystywany w kuchni, głównie do przyrządzania dań orientalnych. Nadaje potrawom charakterystycznego cytrusowego posmaku. Do czego dodawać imbir? Sprawdzi się do doprawiania owoców morza, dań z wołowiny czy drobiu. Bardzo dobrze komponuje się z innymi ostrymi przyprawami, np. pieprzem kajeńskim. Co zrobić z imbiru? Świeży, pokrojony w plastry będzie wyśmienity do aromatyzowania napojów. Najczęściej używa się go do doprawiania herbat w okresie jesienno-zimowym. Sprawdź prosty przepis na rozgrzewającą herbatę z kurkumą i świeżym imbirem. Ususzony i zmielony imbir będzie znakomity do doprawiania dań z ryżu oraz słodkich wypieków. Jak gałki muszkatołowej, cynamonu czy goździków, jego też używa się do przygotowywania domowego zestawu przypraw do ciast. Nadasz nim smaku efektownie prezentującej się piernikowej misce. Warto pamiętać, że suszony imbir jest również składnikiem orientalnej mieszanki curry. Sposobem na złagodzenie smaku imbiru jest jego kandyzowanie. Tak przyrządzone plastry surowego kłącza znajdują wiele zastosowań, np. dodane do wypieków zapewniają im wyjątkowy smak. Marynowany imbir najczęściej podawany jest z porcją sushi. Spożywany pomiędzy kawałkami japońskiego specjału, oczyszcza kubki smakowe.

Jak używać imbir?

Ze względu na jego bardzo wyrazisty smak, poleca się dodawać go do potraw niewielkimi porcjami. Zbyt duża ilość mogłaby nie tylko nie posmakować osobom, które nie są przyzwyczajone do intensywnych doznać kulinarnych, ale też wpłynąć na to, że cała potrawa nabrałaby nieprzyjemnego, gorzkiego posmaku. Gdzie rośnie imbir? Naturalnym obszarem występowania roślin z rodziny imbirowatych są rejony Azji Południowo-Wschodniej. Trudno jest jednak doprecyzować pochodzenie jadalnej odmiany imbiru, czyli lekarskiego. Znany był już w VI wieku p.n.e., obecnie nie występuje jednak w stanie dzikim. Uprawia się go na obszarach o ciepłym klimacie, głównie w Afryce, Indiach i Chinach.

Jak uprawiać imbir w domu?

Mimo swojego orientalnego pochodzenia, imbir lekarski nadaje się również do uprawy w warunkach domowych. Właściwości imbiru świeżego są imponujące, więc podejrzewamy, że nie musimy już nikogo specjalnie namawiać do podjęcia próby wyhodowania go we własnym domu. Kupując korzenie imbiru na uprawę, kieruj się trzema prostymi zasadami.

1. Kłącza nie mogą być miękkie ani pomarszczone, na ich powierzchni nie powinny znajdować się ciemniejsze plamy.
2. Zwróć uwagę na zapach: nieobrany imbir cechuje się neutralnym aromatem.
3. Wyjątkowo duże kłącza podziel na mniejsze części.

Sadzenie imbiru: najodpowiedniejszym podłożem jest ziemia o luźniejszym zbiciu, zapewniająca lepsze filtrowanie wody. Wybierz odpowiednio dużą doniczkę, ponieważ szybko rozrastające się kłącza imbiru potrzebują wystarczającej ilości miejsca. Doniczkę napełnij w 2/3 wysokości ziemią, a na tak przygotowanym podłożu umieść korzeń. Zasyp go około dwucentymetrową warstwą ziemi.

Wskazówki do uprawy: imbir jest rośliną lubiącą lekko wilgotną ziemię, konieczne jest więc jej regularne nawadnianie. Aby zapewnić roślinie optymalne warunki, przykryj pojemnik folią ochronną bądź reklamówką i odstaw w miejsce o temperaturze 20-25°C, do czasu pojawienia się pierwszych pędów. Gdy pokażą się kiełki, usuń folię i ustaw doniczkę w cieplejszym miejscu, dbając o systematyczne podlewanie. Po upływie około czterech miesięcy zbierzesz pierwsze plony. W tym celu odsuń odrobinę ziemi, aby swobodnie odciąć małe kawałki imbiru, potrzebne do bieżącego użytku.

Jak przechowywać imbir?

Surowy korzeń imbiru nadaje się do przechowywania w lodówce. Zawiń go wcześniej w papierowy ręcznik lub oddychającą folię do żywności. Tak zabezpieczony będzie świeży nawet do trzech tygodni. Co zrobić z nadmiarem imbiru, który trudno będzie zużyć w tym przedziale czasowym? Jest na to prosto sposób. Nadmiar imbiru można także zamrozić – w całości lub po wcześniejszym pokrojeniu w kostkę. Do przechowywania użyj specjalnych woreczków do mrożonek. Zamrażarka powinna mieć temperaturę poniżej 18°C. Imbir – smaczny i uniwersalny. Pamiętaj o nim, przygotowując pyszne potrawy, napoje oraz wypieki.

Jak zakonserwować imbir?

Jako jeden z pierwszych sposobów na zakonserwowanie imbiru do głowy może przyjść suszenie. Niech to określenie nie będzie mylące – w grę tym razem nie wchodzi zakup sproszkowanej przyprawy, a samodzielne przygotowanie zapasów. Warto, ponieważ jest to naprawdę proste. Świeży korzeń pokrój na cienkie plasterki i susz w piekarniku. Temperatura nie powinna przekraczać 100°C, a cały proces potrawa 2-3 godziny. Możesz skorzystać także z suszarki elektrycznej, której używasz zwykle do suszenia warzyw, owoców i ziół. By zachować właściwości imbiru, przechowuj go w szczelnym, nieprzezroczystym pojemniku ceramicznym. Jak używać imbir w tej formie? Doskonale sprawdza się w herbatach i naparach ziołowych, można stosować go do przyprawienia potraw.

Sok z imbiru

Prawdopodobnie nie spotyka się go w kuchniach aż tak często, jak przyprawy w wersji sproszkowanej, ale warto to zmienić. Tym bardziej, że sok przygotować można samodzielnie, ścierając świeży korzeń lub krojąc go na mniejsze kawałki i wyciskając w sokowirówce wraz z sokiem z cytryny. Dla złagodzenia smaku warto wymieszać go z wodą.