Czerwona fasola słynie jako jedno z najlepszych źródeł białka. Dzięki temu często pojawia się w przepisach wegetariańskich na gęste potrawki, pasztety, a nawet ciasta. Białko przyczynia się do wzrostu i utrzymania masy mięśniowej. Jest kluczowe dla zachowania zdrowych kości.

- Kiełkowanie nasion posiada bardzo długą historię, której początki sięgają 5000 lat wstecz. Jako pierwsi uwagę na kiełki zwrócili chińscy lekarze, wykorzystując je w zakresie medycyny naturalnej.
- Proces kiełkowania podwaja, a czasem nawet potraja wartość odżywczą roślin.
- Kiełki rozwijają się w wilgotnym środowisku, dlatego ważne jest przestrzeganie zasad higieny w czasie ich samodzielnego hodowania. Należy je regularnie płukać i zadbać o to, by nasiona miały stały dostęp do tlenu. Nie powinno się ustawiać kiełkownicy w miejscu mocno nasłonecznionym - kiełki lepiej wzrastają w nieco zaciemnionych lokalizacjach.
- Rozwinięte kiełki czerwonej fasoli mogą być przechowywane w lodówce maksymalnie przez 7 dni.
- Fasola pochodzi najprawdopodobniej z Ameryki Środkowej. Do dziś potrawy fasolowe są specjalnością szefów kuchni z Meksyku. Ziarna rośliny dotarły do Europy dzięki znanemu odkrywcy – Krzysztofowi Kolumbowi.

Kiełki wyglądają niepozornie, ale ilością właściwości odżywczych są w stanie przewyższyć w pełni rozwiniętą roślinę. W drobnych pędach skumulowane są najcenniejsze substancje i wyborny smak. Kiełki czerwonej fasoli to doskonały sposób na rozpoczęcie swojej przygody z tego rodzaju produktami. Wyróżniają się delikatnym smakiem z lekką nutą goryczki, więc będą ciekawym, ale niedominującym składnikiem potraw. Ważne jest, by pamiętać, że kiełki czerwonej fasoli przed spożyciem wymagają gotowania. Wystarczy, że spędzą 10 minut w gotującej się wodzie lub bulionie. Ich smak stanie się łagodniejszy, ale przede wszystkim ich strawienie nie będzie dla organizmu wymagającym zadaniem.

Chrupiące kiełki czerwonej fasoli to fantastyczna dekoracja potraw. Będą wyglądać dużo bardziej zachęcająco – w prosty sposób pozbędziemy się z menu nijakich, monotonnych posiłków. Możemy wykorzystywać je do większości dań. Pasują do kanapek, grzanek i tostów, na których lądują nasze ulubione warzywa, sery i wędliny. Z kiełkami czerwonej fasoli zrobi się jeszcze bardziej kolorowo, wręcz wiosennie! Nawet wtedy, gdy na włączenie kiełków do menu zdecydujemy się w środku zimy.

Zaryzykujemy stwierdzenie, że sałatki to dla kiełków środowisko naturalne. Atrakcyjnie się prezentują i pasują do większości dressingów. Najlepiej jednak łączyć je z tymi, w których wyczuwalna jest słodka nuta. Odpowiedzialne za nią mogą być miód lub syrop klonowy. Sosy na bazie oliwy z oliwek, octu balsamicznego i musztardy też będą wspaniale podkreślać smak kiełków czerwonej fasoli. W salaterce mogą pojawić się dowolne produkty. Zazwyczaj bazą jest zielenina, spróbujmy więc rukoli, sałaty masłowej, młodego szpinaku, roszponki albo cykorii. Do tej smacznej kombinacji pasować będą pomidory, rzodkiewka, papryka, marchew i czerwona cebula. Dla urozmaicenia warto dodać plasterki szynki parmeńskiej i kawałki sera pleśniowego. Z kiełkami czerwonej fasoli będzie to prawdziwa symfonia smaków. Dla doprawienia całości przydadzą się ziarna sezamu (mogą być prażone, wtedy ich smak nabierze dodatkowej głębi), imbir, sok z limonki albo ocet jabłkowy.

Kiełkami czerwonej fasoli przyozdobimy wiele innych przekąsek. Faszerowane jajka kojarzą się z Wielkanocą, więc pewnie zazwyczaj na ich wierzchu ląduje rzeżucha. Nic nie stoi na przeszkodzie, by nieco zmodyfikować tę tradycję! Pasta jajeczna z fasolowymi kiełkami też będzie wyglądać niezwykle kusząco. Pasują do różnorodnych past kanapkowych i faszerowanych warzyw. Nie zapominajmy o kiełkach podczas serwowania dania głównego. Możemy posypać nimi pieczone mięsa lub jarzyny. Pizza z dodatkiem kiełków? W takiej formie jeszcze jej u nas nie było! Zupy i wytrawne naleśniki zmienią dzięki nim swój wizerunek z codziennych posiłków na niebanalne dania. Zastanawiacie się, czy własnoręcznie zrobiony pasztet może wyglądać jeszcze lepiej? Kiełki czerwonej fasoli dodadzą mu charakteru! Nie ważne, czy zrobimy go w wersji mięsnej, czy jarskiej.