Dobre samopoczucie i entuzjazm jak po miesięcznym urlopie na słonecznej Sycylii? Nie trzeba pakować walizek, wystarczy ricotta w lodówce. Dzięki temu, że powstaje z serwatki, a nie z pełnego mleka, nie jest tłusta. Zawiera około 150 kalorii w 100 gramach. Wspomniany wcześniej wapń wspomaga zdrowe kości. Podobnie jest z zębami. Dodatkowo wapń bierze udział w procesie podziału i specjalizacji komórek oraz przyczynia się do prawidłowego krzepnięcia krwi.

Najwyższa pora przekonać się na własnym podniebieniu, czym oczarowała Włochów oraz dlaczego zdobywa coraz większą popularność w innych krajach. Wyglądem zachęca do skosztowania już na pierwszy rzut oka. Grzesznej pokusie z ricottą w roli głównej nie musimy się opierać. Wbrew nazwie, czekają nas niebiańskie doznania. Możemy sobie pozwolić na kuchenne swawole w iście włoskim stylu. O dobry nastrój zadbają zapiekane ravioli z ricottą – proste danie idealne dla zapracowanych. Jeśli mamy trochę więcej czasu, skuśmy się na muszle nadziewane warzywami. Prezentują się fenomenalnie, a jak smakują? Tego po prostu trzeba spróbować! Zamiast krzątać się w kuchni, wolicie zafundować sobie sjestę? Nie miejcie wyrzutów sumienia, ale zgodnie z nastrojem skuście się na przyrządzenie leniwych z ricottą, Nie zajmie to dużo czasu, a zapewni smaczną przekąskę w czasie zasłużonego relaksu. Gdy już nabierzemy sił, wybierzmy się na kulinarną przechadzkę w stronę nieznanych do tej pory receptur. Z pomocą pieczonej dyni w stylu włoskim zaskoczymy swoich gości podczas kolacji. Ricotta bez problemu łączy składniki i tworzy nieoczywiste kompozycje. Wydaje się, że torcik ricotta ze szpinakiem to propozycja na deser? Nic bardziej mylnego! Na słodkości z ricottą mamy inne sprawdzone sposoby. Ciasto serowe ze śliwkami i migdałami z powodzeniem będzie konkurować z wypiekami z najlepszej cukierni w okolicy. Tarta pomarańczowa z ricottą udowodni, że nigdy nie jest za późno, by odkryć w sobie cukiernicze powołanie. La dolce Vita – słodkie życie - w wydaniu dosłownym.

- Tradycyjne przekazy głoszą, że ricottę po raz pierwszy wyprodukowali rzymscy wędrowcy. W czasie długich podróży przechowywali swoje zapasy w dużych kotłach, które służyły do gotowania. Podgrzewając ser, zauważyli wytrącającą się serwatkę i w ten sposób odkryli delikatny smak ricotty. Początkowo była pożywieniem biedoty, jednak z czasem zyskała uznanie wśród arystokracji.
- Nazwa pochodzi od łacińskiego określenia recocta. Jego geneza ewidentnie jest związana ze sposobem produkcji. Tłumaczy się jako ponownie gotowany, gotowany dwukrotnie lub podwójnie warzony.
- Ricotta niejedno ma imię. Każdy region Włoch szczyci się swoją własną, unikatową recepturą tego produktu. Istnieje w wersji pieczonej znanej jako infornata, wędzonej – affumicata, a także suszonej ricotty salaty. Na szczególną uwagę zasługuje ricotta forte. Poddawana jest długiemu procesowi fermentacji. Może on trwać od kilku miesięcy do nawet kilku lat.
- Włosi uwielbiają świętować. Ten fakt plus gorące uczucia do ricotty musiały zaowocować wyjątkowym festiwalem. Sagra della Ricotta odbywa się co roku w kwietniu w miejscowości Vizzini. Wydarzenie trwa trzy dni, w czasie których uczestnicy mają okazję poznać historię wybornego produktu, przyjrzeć się metodom produkcji i posmakować włoskich specjałów.

Włosi przepadają za smakiem ricotty. Coś musi być na rzeczy, bo przecież jak mało kto, znają się na celebrowaniu posiłków i czerpaniu przyjemności z każdego kęsa. Ricotta przypomina miękki rodzaj twarogu, a tak naprawdę jest… efektem ubocznym! Powstaje z serwatki oddzielającej się od gotowanego sera. Do jej produkcji stosowane jest mleko krowie, owcze lub kozie.

Trudno uwierzyć, że tak prosty rodzaj nie-sera był w stanie podbić miliony włoskich serc? Wiedząc, jak smakuje, nie sposób się dziwić. W porównaniu do naszego swojskiego twarogu ricotta jest zdecydowanie bardziej delikatna oraz puszysta. Jej aksamitna konsystencja i śnieżnobiały kolor zachwycają szefów kuchni najlepszych restauracji. Takie same reakcje wzbudza wśród osób spełniających się kulinarnie w domowym zaciszu.

Ricotta jest bardzo łagodna, ale jednocześnie pozwala na prowadzenie wielu, niekiedy zaskakujących, kulinarnych eksperymentów. Może być spożywana jako samodzielna przekąska. Często spotyka się ją w roli składnika innych potraw, w których jest przysłowiową wisienką na torcie. Może również stanowić nieodzowną podstawę dania – każdy, kto raz użyje jej do sernika, już nigdy nie spojrzy tak samo na znajomy twaróg. Zajmie jego miejsce nawet na kanapkach z dodatkiem warzyw. Śmiało można używać jej w kontekście wysokich temperatur – ciasta z nią wychodzą pierwszorzędnie, podobnie jak różnorodne desery. Doskonale łączy się z miodem. Warto pamiętać o niej przy przygotowaniu naleśników.

Słodka duma Włochów to torta con ricotta, czyli tarta z ricottą i dużą ilością skórki pomarańczowej. Numerem popisowym jest sycylijski tort cassata - pełen bakalii, wanilii, cynamonu oraz włoskiego likieru Maraschino. Można się zakochać od pierwszego wejrzenia… i pierwszego gryza!

Ricotta to produkt wszechstronny, więc bez problemu użyjemy jej także w daniach na słono. Większość sztandarowych włoskich potraw zyskuje na jej obecności. Pizza, tortellini, calzone, lasagne i canelloni – pasuje do wszystkiego. Znakomicie komponuje się ze szpinakiem. Wraz z nim będzie zaskakującym farszem do pierogów małych czy dużych, kopytek, zapiekanek, makaronów lub wytrawnych tart. Poszukiwania idealnego sposobu na aksamitny sos warzywno-mięsny można uznać za zakończone. Z ricottą nasze dania będą znikać z talerzy w tempie ekspresowym.